یک تعداد عکس به دست آمده از قضیه جدید شکنجه در کابل نشان میدهد که زنی به اثر شکنجه شدید توسط اعضای خانواده که معلوم نیست خانواده شوهرست یا خانواده پدری در شفاخانه ایمرجنسی فوت گردیده و قضیه ازسوی نهاد های دولتی به درستی تحقیق نگردیده است.
به گفته داکتران شفاخانه ایمرجنسی بتاریخ سوم ثور خانمی بنام کریمه فرزند عبدالمجید، گویا از شهر مزار به کابل آورده شده توسط اقارب (خواهر و برادرش ) به شفاخانه وزیر اکبر خان و بعدآ به شفاخانه ایمرجنسی انتقال و تسلیم داده شد.
بعد از معانیات اولیه معلوم گردیده که زن به اثر لت وکوپ شدید و جراهات وارید شده به تمام بدنش به وضعیت بدی صحی قرار دارد و زمانی که داکتران میخواستند با خانواده این زن صحبت کنند، وارثین این خانم فرار کرده بودند.
به گفته خانم پروین فعال حقوق بشر و عضو کمیسیون حقوق بشر افغانستان تحقیقات ما ادامه دارد و ما قبل از مرگ این خانم میخواستیم قضیه را مستند سازی کنیم و با وضعیت وخیم این خانم ما نتوانستیم جواب سوال های جنایی این قضیه را بدست آریم و با در نظرداشت وضعیت بدی صحی این زن، ما از شفاخانه ایمرجنسی تقاضا کرده بودیم که تا معلوم نشدن اصل قضیه و عاملین خشونت، این زن را تحت مراقبت صحی جدی داشته باشند و بدون آگاهی بعدی ما فردای آن روز متاسفانه اطلاع یافتیم – بتاریخ ۵ ثور این خانم وفات کرده و بدون معلوم شدن عاملین این خشونت این قربانی به مردی با هویت نامعلوم تهویل داده شده است.
مسوولان در شفاخانه ایمرجنسی گفته اند که با در جریان گذاشتن مسوولان حوزه دهم امنیتی پولیس این زن به وارثین اش تهویل داده شده اما حوزه دهم امنیتی پولیس با رد اطلاع یافتن از قضیه میگویند ما را کسی در جریان قرار نداده است.
بعداز تحویلی این زن به مردی با هویت نامعلوم – معلوم نیست این زن به معنی واقعی کیست و چرا مورد خشونت فجیع قرارگرفته است.
این زن کیست وبدون تحقیقات مسوولان حکومتی ، طب عدلی ، کمیسیون مستقل حقوق بشر و وزارت صحت عامه ، جسد اش به فردی با هویت نامعلوم تسلیم داده شده است؟
به گفته خانم پروین باور ندارم این زن اسم واقعی اش کریمه فرزند عبالمجید باشد و هیج سندی وجود ندارد که نشان دهد این خانم کیست؟
وضعیت ظاهری زن نشان میداد که در همین گوشه های شهر کابل مورد ظلم و تعدی وحشیانه قرار گرفته اما به گفته داکتران شفاخانه این زن از شهر مزار شریف به کابل انتقال داده شده است. خانم پروین به این عقیده است که این زن اگر از شهر مزار شریف آورده میشد در مسیر راه یعنی در سالنگ وفات میکرد –خشونت به حدی جدی بوده که گرده های این زن، آسیب دیده وباید در این وضعیت عملیات دیالیز صورت میگرفت.
سیستم تنفسی این زن کاملا غیرفعال گردیده ، داخل شش های این خانم خون مایع زده که باعث ضعف تنفسی او میگردیده، ادار کاملا وجود نداشته، با فشار پایین و خونریزی داخلی با وجود جراحات خارجی روی بدنش فوت کرده است.
در چند ماه اخیر ماشاهد بیشترین آمار خشونت در سراسر افغانستان هستیم و در گزارش که از سوی وزارت خارجه افغانستان در ماه حوت سال گذشته به نشر رسیده بود ۲۳۰۰ زن در افغانستان به دلایل مختلف ، خشونت های خانوادگی دست به خود کشی میزنند.
در این گزارش آمده است که ۶.۷ درصد ازدواج ها در افغانستان به صورت اجباری صورت می گیرد و چنین ازدواج هایی منجر به افزایش خشونت علیه زنان می شود. همچنان در گزارش گفته شده که بیش از ۶۳ درصد زنانی که با اجبار ازدواج کرده اند، با خشونت های فزیکی مواجه شده اند. اما میزان خشونت در بین زنانی که با رضایت خودشان ازدواج کرده ۳۶ درصد بوده است.
براساس این گزارش سطح خشونت علیه زنان در روستاها نسبت به شهرها بالاتر می باشد چنانچه بیش از ۸۴ درصد زنانی که در روستاها زندگی می کنند حداقل یکی از اشکال خشونت فزیکی، روانی یا جنسی را تجربه می کنند، در حالی که در شهرها سطحخشونت ها علیه زنان به ۶۹ درصد می رسد.
در گزارش آمده است: «افسردگی شدید و یا بیماری های روانی مسبب اصلی خودکشی میان زنان بوده و متاسفانه رقم خودکشی میان زنان رو به افزایش است». براساس این گزارش نزدیک به دو میلیون زن افغان از افسردگی شدید رنج می برند و این ۲۸ درصد کل زنان افغان را تشکیل می دهد.
در این گزارش در مورد آمار خود کشی زنان گفته شده که سالانه در حدود ۲۳۰۰ تن از زنان و دختران افغان دست به خودکشی از جمله خود سوزی می زنند. این گزارش می گوید ۲۰ درصد خشونت ها علیه زنان به فرار از منزل منجر می شود.
