اجازه دهید، شهادت انسان های مظلوم وبیگناه را درکویته پاکستان بمردم شریف هزاره در آن شهر، شما حاضرین محترم و خصوصاَ خانواده های آن عزیزانی از دست رفته تسلیت عرض نمائیم.
سپاس از شما خواهران و برادران که باوجود هوای نامساعد امروز اینجا جمع شده اید تا صدای مظلومیت انسان های بیگناه را که هر روز کشته می شوند به گوش جهانیان برسانید و تشکر از عزیزانیکه زمینه تجمع امروزی را درمقابل پارلمان اروپا ایجاد نموده اند.
قتل عام سیستماتیک هزاره ها پروژه بسیار قدیمی و تاریخی است که تاحال زنده گی صدها هزار انسان هزاره را گرفته است.
میر محمد صدیق فرهنگ در کتاب افغانستان در پنج قرن اخیر می نویسد. پس از قتل عام هزاره ها توسط عبدالرحمن، بخش هایی از سرزمین هزارجات که غنی ترین زمین های کشاورزی محسوب می شد، از چنگ هزاره ها خارج و به کوچی های مهاجر و دیگران واگذار گردید. سرزمین دای چوپان، ودیگر مناطق ارزگان از هزاره ها گرفته شد. وی جای دیگر در همین کتابش می نگارد. عبدالرحمن ۱۲۰۰۰ خانواده درانی و ۴۰۰۰ خانواده غلجایی را به اروزگان کوچ داد و زمین هایی را که قبلا ملک هزاره ها بود به آنها بخشید. طوریکه درمنطقه اروزگان که تا آنوقت قلب هزارجات بود و مرکز آن محسوب میشد، فقط یک اقلیت هزاره بدون ملک و زمین چیزی دیگری بنام هزاره باقی نماند. به همین شکل متن و صفحه، صفحه ای از تاریخ افغانستان مملو است از خون صدها هزار انسان هزاره. پس از عبدالرحمن نیز جنایات علیه هزاره ها بصورت بسیارخشن ادامه پیدا نمود. تمام امیران و شاه هان هر کدام بنوبه خویش از هزاره ها قربانی گرفتند. حتی حزب دیموکراتیک خلق افغانستان که با شعارهای سوسیالیستی و عدالتخواهانه کودتاه نموده بودند، قبل از هر جنایت دیگر به قتل عام سیستماتیک هزاره ها ادامه داد. حفیظ الله امین و افراد تحت فرمانش در سازمان جهنمی” اگسا” بیشتر از سی وچهار هزار، هزاره بیگناه از جمله بهترین فرزندان هزاره مانند، استاد مبلیغ را که سرمایه های بشری مردم افغانستان محسوب می گردید، را کشتند. هر هزاره که تا حج ویا کربلا رفته بودند، را بخاطر آنکه جهان را دیده و یا از وضعیت زنده گی مردم درجهان اطلاع یافته اند، اکثریت آنانرا کشتند و همچنان هر هزاره ای که اندک سواد داشت یا بزرگ قوم خویش محسوب میشد را تیرباران یا در پیلگون های پلچرخی زنده زیر خاک نمودند.
همینطور، در ایام حکومت شماری از گروه های مجاهدین برای محدود کردن صدای حقانیت و عدالت طلبی هزاره ها برعلیه مردم مظلوم جنوب و غرب کابل هرچه ظلم بود، را تحمیل نمودند و هر قدر بم و باروت داشتند برسرشان فرو ریختند.
همینطور، طالبان که درجنایت علیه بشریت بخصوص در حق هزاره ها، پس ازحاکمیت عبدالرحمن تاحال در افغانستان مثل و مانند آنها دیده نشده که شما همه میدانید و ذکر و تکرار آن وقت بیشتر شما را می گیرد و از شمردن آن اجتناب می نمائیم.
فصل جدید در افغانستان که با حضور و همکاری جامعه جهانی بوجود آمده بود، برخی از مقامات که با لباس و شعارهای ملی، اما قوم و عشیره گرایانه عمل کردند. فرصت مردم کشور را به حدر و جامعه جهانی را در رابطه به افغانستان با بحران مواجه نموده است. امروزهم سیاست کوچی گری و تعبیض نژادی از هزاره ها قربانی میگیرد و افغانستان را همچنان غرق در بحرانهای عمیق نهگداشته است. بنابرین چنین نتیجه باید بگیریم،” تا هنگام که یک دیگرگونی عمیق درافغانستان بوجود نیامده و فرهنگ سلطه یک قوم برافغانستان تغییرنکرده، حل مشکلات اساسی درکشور دشوار خواهد بود.” امیدوارم جامعه جهانی نیز در این راستا مردم افغانستان را کمک لازم نمایند.
در رابطه به کویته، اینکه هفتصد و یا هشتصد نفر از یک قوم کشته شود وحتی یک تروریست دستگیرنگردد، جداَ سوال برانگیز است و همین سوال را هفته گذشته درجریان تظاهرات دنهاک شخصاَ از کنسول پاکستان نمودم. اما وی هیچ جوابی نداشت فقط گفت: من خواسته ها و نگرانیهای شما را به اطلاع مقامات در اسلام آباد میرسانم. همینطور هزاره های ساکن درکویته از حکومت محلی در بلوچستان بشدت شکایت دارند و آن حکومت را عامل و مشوق تروریستان برای قتل عام هدفمند هزاره ها معرفی میکنند و ما از حکومت مرکزی و قوه قضائیه پاکستان میخواهیم تا به شکایات مردم هزاره در این رابطه توجه و وضعییت حکومت محلی را در آن صوبه مشخص نمایند. طی شعارها، دوستان خواسته ها را روشن و مشخص تبارزدادند و ما هم همرائی نمودیم که از تکرار آن اجتناب و از وجدان های بیدار و انسان های وطندوست درپاکستان میخواهم که نگذارید، قومگرائی پاکستان را مبدل به افغانستان دیگرنماید. بیائید، پاکستانی داشته باشید. مانند سی سال قبل و هنگام تاسیس که همه ای اقوام و گرایشات مذهبی و عقیدتی درکنارهمدیگر درصفا، صممیت و دوستی زنده گی نمایند.
نکته اخیری که میخواهم با شما خواهران و برادران حاضر و با استفاده از این تریبون به تمام هزاره ها درجهان درمیان بگذارم اینست که قدرت و قیمت حضورتانرا درنقاط مختلف جهان و بخصوص در کشورهای که خفقان وجود ندارد و امکان بلند نمودن صدایتان مهیاست بدانید و درقبال بیعدالتی علیه مردم تان در افغانستان و یا کشورهای همسایه خاموش و بی تفاوت نباشید، بانیان نسل کشی هدفمند هزاره ها، ده ها سال قبل نسبت به حضور و عدالت طلبی شما هراس داشته و شدیداَ با آن مقابله می نموده است. مرحوم کاتب در سراج التواریخ نوشته است: حسن و خداداد نامان که در قندهار روز غربت و بینوایی به سر می بردند، مریض شده وجهت علاج به کلنیک که دولت انگلیس برای معالجه عساکرخویش درآن شهر ایجاد نموده بود، برای تداوی مراجعه میکنند و حاکم قندهار از این موضوع آگاه و آنان را محبوس و از امیر کسب تکلیف می نماید. امیر به وی دستور میدهد تا نامبرده ها را دربند به هرات بفرستد و به حاکم هرات نیز امر میکنند که حسن و خداداد را درزندان نگهدارد تا بمیرند.
سلام علیکم و رحمت الله وبرکاته
مقابل مقر پارلمان اروپا در بروکسل
۱۶.۰۵.۲۰۱۲