هزاره های مقیم شهر سیدنی آسترالیا با برگذاری مراسم باشکوهی، از مقام شهدای مظلوم بهسود که اخیرا بخاطر دفاع از عزت و خانه های شان در برابر نیروهای تجاوزگر و فاشست طالبان، به شهادت رسیده بود، تجلیل به عمل آوردند؛ این مراسم که روز یکشنبه با همت انجمن کاتب هزاره در مرکز ارشاد ترتیب داده شده بود، با شرکت صدها نفر زن و مرد و پیر و جوان، ساعت دوی بعد از ظهر آغاز گرید؛ دانشجوی جوان، هدایت عصیان از اعضای گروه جوانان کاتب گردانندۀ مجلس بود که با احساس و درایت تمام مراسم را مدیریت نمود؛ برنامه با تلاوتی آیاتی از کلام الله مجید که توسط جوان فرهنگی روح الله قاسمی قراأت گردید شروع شده و با ارایۀ گزارش از سه ماه تحولات در بهسود و چگونگی وقوع حادثۀ اخیر ادامه یافت.
آقای عبدالخالق علیزاده با دادن این گزارش متذکر شد که افراد مسلح قبیلوی پیش از شروع بهار به تحرکات وسیعی دست زده بودند که با داشتن تسلیحات سنگین از مرز های پاکستان تا لوگر ووردک بدون هیچ مزاحمتی به حرکت افتاده و با آب شدن برفها، در کوه های مشرف بر مناطق مسکونی کجاب و دایمرداد سنگر گرفتند؛ مردم منطقه بارها شکایت شان را به مقامات دولت مرکزی و ایالتی رسانیدند که متسفانه با بی توجهی و چشم پوشی کامل نا دیده گرفته شد؛ بالاخره مردم منطقه مجبور شدند که برای حفظ خانه و عزت خویش خود تصمیم بگیرند و هنگامیکه نزدیک به دو هزاز از نیروهای طالبان زیر نام کوچی، خانه ها و مزارع مردم را به چپاول گرفتند، بدفاع برخواسته، با دست خالی اما با شجاعت تمام تلفات سنگینی را به چپاولگران ، وارد نمودند؛ اگرچه که درین مقاومت، خانه ها و مزارع زیادی نابود شده، چهار نفر شهید و سه نفرنیز زخمی گردیدند، ولی مردم منطقه همچنان برای دفاع از زندگی شان اماده می باشند؛ ایشان اعلامیۀ شورای سراسری هزاره های آسترالیا را نیز به خوانش گرفت که درآن طرح انکار جمعیت هزاره ها توسط اکادمی علوم، پایین نشان دادن نفوس هزاره ها در ولایت بامیان، حمله به بهسود، سؤقصد بجان حاج محمد محقق و جنرال عبدالرشید دستم، حوادث مرتبط بهم وبرخاسته از اندیشۀ برتری طلبی قومی، با طرح حذف دیگران دانسته شده ومحکوم شده بود.
به دنبال ایشان محمدداود رضائی یکی ازمحصلین جوان مردم ما مقاله ای را که پیام آور نسل جوان وامروز جامعۀ ما بود پیشکش نمود؛ ایشان هم حملات وحشیانه کوچیها را شدیدا محکوم کرده و آنرا بخشی از مشکلات بی شمار امروز افغانستان ذکر کرد وراه نجات جامعه را تحصیل و کسب دانش برای نسل جوان دانست و گفت که باید نسل جوان با دانش بیشتر وکارهای نیک، آیندۀ وطن وجامعۀ خویش را بخوبی مدیریت کنند.
خانم نرگس عمار زاده یکی ازخواهران فعال درگروپ جوانان کاتب هزاره شعری زیبایی را درباره بهسود دکلمه کردند:
بهسود قلب جان هزاران هزاره استٌ | بهسود زخم تو برون از شماره استٌ
بعد آقای عبدالله یاوری مشکل کوچیگری را ادامه پالیسی ظالمانۀ عبدالرحمن جبار با هدف نابودی هزاره ها دانست و گفت که بدنبال قتل عام شصت ودو فیصدی مردم ما، برنامۀ غصب زمینهای آنها در نظر گرفته شد و نمونه اش آنکه: دوست محمد خان به دستورعبدالرحمن زمین های هزاره ها را در منطقه چوره و سایر مناطق هزاره جات از مردم هزاره به جبر گرفته و به اقوام کوچی و جایی پشتون داد.
آقای یاوری گفت که هزاره ها از دوران عبدالرحمان تا کنون تغیرات و تحولات زیادی را دیده است، سطح رشد جمعیت، باز یابی هویت، ارتقای دانش، شناخته شدن بعنوان یک قوم مهم در افغانستان در جهان و رشد نسبی اقتصادی، تغیرات عمده ای است که جامعه ما تجربه کرده اما چیزی که هیچ تغیری درآن رخ نداده پراگنده گی و نفاق در میان ماست، همانگونه که ارزگان بدلیل عدم همبستگی و بی مسؤلیتی مناطق مختلف در برابر همدیگر در آتش سوخت، یک قرن بعد مقاومت غرب کابل نیز با سردار تنهایش “بابه مزاری” همچنان با بی تفاوتی سایر ساحات دیگر هزارستان بدرقه گردید و در نهایت در برابر لشکر کشی های سنگین و جنگهای طاقت فرسا مظلومانه شکست خورد.
ایشان کل جامعۀ هزاره را یک بدنۀ از هم نا گسستنی دانست که با ضربه خوردن هر بخش آن، برکل بدن آسیب خواهد رسید، وگفت که اگر بهسود شکست خورد هزاره جات شکست میخورد واگر بهسود سوخت هزاره جات به آتش کشیده خواهد شد؛ ایشان در پایان اظهار امید واری کرد که مردم با همبستگی کامل برای نجات امروز و سرفرازی آیندۀ خویش تلاش نمایند.
آقای بشیر حمیدی یکی ازاعضای گروپ جوانان کاتب هزاره شعرهزاره گی ای را که در باره بهسود سروده شده بود به خوانش گرفت :
باغ وبوستان مو ره اولجی گرفتهْ | ملک آزری مو ر ره کوچی گرفتهْ
محترم استاد عزیزالله شفق به عنوان آخرین سخنران درین مراسم به صحبت پرداخت؛ ایشان ازهمه مردم ما که در هرکجای دنیا هستند، اعم از رهبران ، روشن فکران، ملا ها و سایر مردم خواستند که در مورد منافع جامعۀ خویش با جدیت وحساسیت فکر نموده و با هوشیاری عمل نمایند؛ ایشان وضعیت کنونی افغانستان را سخت نگران کننده دانست و گفت دو کشور افغانستان و پاکستان دقیقا از یک ناحیه ضربه پزیرند و تا سر حد درهم شکستن دستخوش مشکلات شده است؛ چون درینجا ساحۀ وسیعی وجود دارد که با نا مشخص خط دیورند، تابع هیچ قانونی نبوده و تمام تحرکات و تحولات درونی آن با باجگیری از هر طرف تعقیب میگردد و کوچی ها نیز تا هنوز بدون یک هویت مشخص پاکستانی یا افغانستانی حتی مرکز وطن را به ناامنی می کشاند؛ در حالی که دولت مرکزی نیز همۀ چپاولگری های شانرا با مسامحه برخورد کرده و فقط زمانی وارد عمل میشود که مردم مسکونی از مجبوری وبخاطر حفظ حیثیت شان دست به مقاومت میزنند؛ استاد شفق همچنان دولت مرکزی را فاقد صداقت برای یک پالیسی فراگیر ملی دانست و گفت که درین دولت هر کس برای قوم وقبیله اش کار میکند و فضا چنان ناگوار است که کشور تقریبا فاقد خدمتگزاران ملی گردیده است؛ ایشان با اشاره به انتشار دایرهالمعارف جدید آریانا و انکار نفوس واقعی هزاره ها و دیگر اقوام افغانستان، از فضای بشدت قومگرایانه انتقاد کرد و گفت که متاسفانه چنین تحرکات غرض آلود وطن را بسوی بدبختی میکشاند، و گفت: امید که مردم افغانستان بعد از این همه مصیبت، با شعور انسانی نسبت به سرنوشت خویش فکر کنند.
این مراسم باصرف نذرکه توسط یکی از دوستان تهیه شده بود وابراز همدردی حاظرین با خانوادۀ شهدا به پایان رسید.درود و سلام برشهیدان پاک هزارستان و جوانان غیورهزاره ومقاومت بهسود، روح شهدای راه آزادی و عدالت شاد و یاد شان گرامی باد.
گزارش دهنده: فرهاد حمیدی، عضوگروپ جوانان، انجمن کاتب هزاره ، سیدنی استرالیا
