در این روز ها بجای جلسات تقلیل کاندیدها ، هر کدام از نامزدان سعی و تلاش می کنند و پول های زیاد را مصرف می کنند در موتر ها بلند گو ها را نصب کرده موزیک مانده قریه به قریه می گردند تا بتواند یک رای هم که شده بنفع خود بکشاند. فکر نه می کنم با راه اندازی ساز و موزیک مردم ما را بتوان به این سو آنسو کشاند یا با عث جذب آراء آن شد . تمام آرای مردم جاغوری را که تقسیم ۱۸ یا ۱۹ نفر کنیم معلوم می شود که هیچ کسی شانس برنده شدن را ندارد. در این آشفته بازار علاوه بر ۱۹ نفراز خودی جاغوریها ، تعداد ۶ نامزد دیگر نیز ازولسوالی های دیگر در ولسوالی جاغوری خود را رسانده وشروع به کمپان می کنند و بلند گو ها و موزیک های رنگا رنگ شان مانند جاغوری ها و ستاد اتخاباتی آنان در مرکز جاغوری و بقیه بازار های جاغوری گوش فلک را کرکرده و بااین امید که شاید از جمع ۶۰ یا ۷۰ هزار آرای مردم جاغوری این ها هم نیز بی نصیب نمانند .
از جمله ای این آقایان که بسیار باعث تعجب مردم شده آقای عبدالقیوم سجادی است مردم به یاد دارند که سجادی با آراء همین مردم به صندلی پارلمان تکیه داد. مردم از آن زمان تا امروز سجادی را ندیده است . من نمیدانم سجادی درباره این مردم چه فکرکرده است !!! اگرمردم به نماینده رای بدهند که فقط برای رای گرفتن سراغش را بگیرد باید فاتحه آن ملت را خواند . !!! دیگردوستان که خود را به جاغوری رساندند عبارت است : محمد عارف رحمانی ، داکتر شاه جهان ، هما سلطانی مالستانی و تعداد دیگر در بازار های جاغوری دفتر انتخاباتی یا ستاد انتخاباتی باز کردند و اکثرا خود جاغوری ها است که بنفع این اشخاص کمپاین می کنند نمیدانم به این ها که این کار می کنند چه باید گفت و چه کسانی این کار را می کند و چرا می کنند من هم نه میدانم.
من میخواهیم بگویم اینکه کاندید ها ازیک منطقه به منطقه دیگر برود کاندید کند اتفاقا کاری خوب است و باید به فال نیک گرفت . ولی عرض من این است نماینده که با این همه بی احترامی به رای دهندگان شان باز جرات پیدا می کند می آیند کمپاین می کند از این بد تر از منطقه نیز افراد پیدا می شود از این ها تبلیغ و حمایت می کند این باعث شگفتی ما شده است .
روز های عید سعید فطر بجای دیدن دوستان یک تعداد از کاندیدان فرصت طلب جاغوری جلسه های را برگزار کرده بودند از جمله: در جلسه یکی از نامزدان شرکت نموده بودم ایشان در سخنرانی خود می گفت : ما در زمان گروه گرای سنگر نگاه دار بودم و مدت ۱۴ سال من بعنوان خادم منطقه از مرز و بوم جاغوری دفاع کردم و ایشان اضافه گرد گفت : ما در این راستا دوستان خود را از دست دادیم جوانان خود را از دست دادیم آنهای که در میان ما نیست من پیام رسان آنها برای شما هستم و حالا می گویم گذشته ما را نگاه کنید و در آینده برای ما رای بدهید و رای خود را برای کسی ندهید که درگذشته هیچ کار نکرده باشد و رای خود را برای کسی ندهید که شانس و فیصدی برنده شدن شان کم است و ایشان می گفت : من در زمان لوی جرگه افغانستان نماینده ولایت غزنی و میدان وردک بودم و در همین زمان تلاش کردم که مذهب جعفری را به رسمیت شناخته شود و حالا همه شاهد هستید که مذهب جعفری هم رسمی شده است و تلاش ها بوده که تا این جا رسیده است. صحبت ها چنان داغ بود که اگر وقت یاری می کرد همه کارهای کرده وناکرده کل دولت را نام می برد و نقش پیدا ونا پیدا خود را در آن بیان می کرد. شدت آفتاب هم خیلی زیاد بود وایشان هم چیزی برای گفتن نداشت حرف را چندین بار بالای سنگر ، گروه گرای می چرخاند .
رحیم زاده
من خودم از جاغوری هستم اما متأسفانه این را شرم آور میدانم که مردم جاغوری از سطح سواد خیلی بالایی برخوردار هستند اما شعور سیاسی ندارند در طول تاریخ شخصیت های مطرح و کارکن انگشت شمار داشته است و همواره با غرور تصنعی شان در صحنه های سیاسی کشور شکست شرم آور خورده اند. مردمی اند که آینده شان را به حال میفروشند. مخصوصا که از دور انتخابات گذشته پارلمانی تجربه نگرفته باز هم به رقابت های منفی شان ادامه می دهند.
تابش
آقای رحیم زاده نکته ی مهم و درستی را اشاره کرده اند متأ سفانه ما جاغوریها بعد از ده سال کمک جهانی هنوز نتوانسته ایم حتی به کو چکترین خواسته ی خود برسیم و در محرومیت و انزوای مطلق قرارداریم اما بازهم تجربه نگرفته ایم و از اختلافات شدید و شرم آور درونی رنج می بریم کاندیدان ما هم بیشتر بی سواد و داروغه هستند تا تحصیلکرده و با درایت.