نیکپیان درانتخابات ریاست جمهوری چه نقش خواهند داشت

نویسنده: نجیب الله جویا
این بر همگان ویداست که هزاره‌های کپی در سیاست کشوری با یک دید کلان تا هنوز با محور واهدافهای دراز مدت دورهم جمع نشده اند و به باور بنده عوامل بیرونی درین روند بیشتر اثر گذار بوده که نتوانستند دور هم جمع شوند .بدین ملحوظ می‌توانم بگویم که که این یک ضعف ناشی از کوتاه نگری و نبود فرهنگ هم دیگر پذیری در بین مردم ما بوده است که در زندگی دچار منافع شخصی و مردمی متزلزل گردیده اند. چون دنباله روی‌ها از اهداف شخصی نیکپیان را از کارجمعی باز داشته وهریک را از جمع جداکرده، طعمه ای اشخاص و حلقات مشخص شده انند…!
این یک حقیقت است که حلقات وگروه های نیکپی به عنوان ابزار در اختیار دیگران در طول تاریخ قرار داشته، همین ابزاری بودن این قوم سبب شده که حتی به منافع شخصی خود هم نرسند. چنانچه درانتخابات گذشته اتفاق رخ داد که شخص مورد نظر این قوم به کرسی ریاست جمهوری ننشست که از جانب دیگر تکه دار این قوم از اقایی کرزی حمایت کرد ولی ایشان (کرزی) با هم پیمان خود (نادری) وفا هم نکرد.
ولی معلوم است که کپی ها به این زودی در این کشور به تنهای با رای و پشت کارسیاسی شان قادر به تعین رییس جمهورانتخابی شان نیستند. نتیجه این ناهماهنگی کپی ها در انتخاب ریاست جمهوری به شدت کاهش داد و از تاثیرگذاری در این بازی سرنوشت باز گذاشته شد؛ و از طرف دیگر طوریکه در فوق اشاره کردم اقایی نادری حمایت و پشتبانی خویش را از اقایی کرزی اعلان کرد که خود یک نقطه ضعف دیگری به نیکپیان بود و حمایش را که در دره کیان به راه انداخته خود ضربه ای بود بر پیکر روشنفکران کپی چه در کابل و چه در بغلان. ولی بی جا نخواهد بود که اشاره نمایم که اقایی کرزی هم وعده‌های که به خانواده نادری کرده بود وفا نکرد بنا به دلایلی که نزد کرزی و اقای نادری است. اینکه این خانواده افراد واجد شرایط را نداشت ویا وی نخواست که جماعت اسماعیلی را به اقایی کرزی معرفی نماید که در درازمدت به نفعش تمام نمی‌شود.
هنوز هم سیاست و اخلاق سیاست وبازی سیاست در افغانستان انسانی نشده است که مردم را از تعلق قومی برهانند، به عنوان یک ملت در مبارزه به خاطر بی عدالتی و شایسته سالاری و ازادی های قانونی گام بردارندو به همین عنوان مردم را گرد هم جمع نمایند، چون رفتار حکومت در دو دوره گذشته و حاضر سیاست بر محوریت قومی را پر رنگ ساخت که نمی‌توانیم نادیده به گریم که خیلی‌ها مایه تاسف است؛ و کشوربه شخصی نیاز دارد که کشور را از بحران بی عدالتی بیرون کنند و مردم پراکنده که سال‌ها درد دیده دور خود جمع کند ومردمیکه که سالهاست که تهدیدهای داخلی و بیرونی اذیت می‌نماید چگونه دور خود جمع نماید. رئیس و زعم ملی کشول باید بر مبنایی قانون کشوری عمل نماید و مدیریت خلاقیت را معیار کار خویش قرار بدهد.
و باور بنده این است که در بازی ریاست جمهوری پیش روی (۲۰۱۴) وضعیت شکننده تر از گذشته است، چون کپی ها در شرایط فعلی اتفاق قومی اشرا هم از دست داده حتی می‌توانم که یک قوم که همیشه افتخارات تاریخی خود را داشت وان هم در اثر اقدام منفی افراد و اشخاص خود خواه و تشنه قدرت حتی می‌توانم بگویم قدرت طلب از بین رفت و با ایجاد شوراهای اجتماعی دست اورده دیرینه خویش را از دست دادند، همین اختلافات ذات البینی سبب بی ارزشی نیکپیان شد؛ و نیکپیان ظرفیت دیرینه دست داشته اشرا هم به باد فنا داد و هیچ حلقه ای بالای نیکپیان حساب نخواهد کرد و از طرف دیگر تکه داران که تا امروز از نام قوم استفاده کرده و درین دوره هم استفاده خواهند کرد. در این میان فعالیت فردی و ایتلاف های پنهانی این قوم با حلقات مدعی ریاست جمهوری در حال شکل گرفتن است ولی این دو گروپ به هیچ نقطه ای نخواهند رسید.
اشخاص گم نام به نام شورای اجتماعی اقوام کپی مقیم کابل درین اواخیر مورد توجه اقایی خلیلی قرار گرفته است این گروه شاید شخص مرود نظر اقایی خلیلی را شاید حمایت نمایند و تیم دیگر هم که به نام شورای اجتماعی مردم کپی در صدد است که بتواند به حلقی ای روابط سیاسی شانرا تامین نماید این هنوز معلوم نیست که حمایت شانرا از کی اعلان خواهند شد.
ولی به باور نویسنده هیچ یک این دو تیم موفق نخواهد بود تا زمانیکه هر دو تیم بر محور کپی بودنشان دور هم جمع نشوند و بر هدف مشترکشان تشلاش ننمایند. ولی نگرانی اصلی مردم کپی در این است که این دو تیم ارزش‌های گروهی را با معقولیت های بشری تلفیق می‌تواند بدهد و در قالب قانون اساسی و قادر به ایجاد فرهنگ هم دیگر پذیری و فرهنگ سازی هم زیستی هستند باید گفت نه.
عدم ضمانت و بی اعتمادی در گفتار و رفتار آینده این قوم را به کجا می‌کشاند این را تاریخ گوا خواهد بود وزمینه ایتلاف را کم رنگ ساخته؛ و اینکه در آینده کشورباید دید که چه شخصی با چه شعار به میدان خواهد آمد چون تا هنوزمعلوم نیست. کپی ها تمایل در رای دادن به شخص دموکرات عدالتخواه را داردو اینکه تکه داران چه می‌کنند و کدام بازی در بین مردم به راه می‌اندازد و رای مردم را به کجا می‌کشاند معلوم نیست.
و گروه دیگر یعنی شورای اجتماعی مردم کپی اینان در گذشته نعدادی مشخص را عامل بدبختی وافیون قوم و ضد تمدن خوانده و همه بدبختی مردم را به انها نسبت می‌داد و می‌دهد اینان تعهد کرده‌اند که دیگر چنین تره‌ات خورد نکنند ولی اینان بعدها در گفتارشان شخص یا تیمی را متهم نمی‌کنند و شخصی مایه این همه بد بختی نمی‌دانند و باورد دارند که همه مشکلات در بی برنامگی مردم این قوم و طبقه روشفکران می‌داند. در گذشته یعنی بعد از رژیم طالبان شخص مناسب بعد از شاه قدم کپی اقایی میر احمد جوینده و غلام قادر سخی زاده قلم داد می‌شد، ولی او بعد از کاندیداتوری خود چنان نا کار آمدی از خود نشان داده است که نام گرفتن از او سبب گریز مردم از گروه می‌شود.
به هرحال میر احمد جوینده با همه هوشیاری و برنامه‌های که داشت بلاخره به نا کامی کشانده شد وی خود را در برنامه‌های سیاسی و مردمی‌اش خود را از مردم دور کرد و باورد داشت که در بین مردم کابل رای خود را دارد که این خود یک نقطه ضعف برایش ثابت شد؛ و بلاخره بگویم که ایشان ازحمایت بیرونی و حتی با داشتن پول، در شرایط شکننده در این دوره قرار دارد. باید منتظر ماند و دید که شخص زرنگ سیاست دور بعدی‌اش را چگونه تنظیم می‌نماید. کدام استراتیژی دارد که شخص خودش باید در دور بعدی وکیل مردمش باشد. این موقعیت را به هرقیمت جستجو می‌کند و هرکسی این تضمین را بدهد، شاید با او هم پیمان شود.
او سیاست بدون تنش و همکاری با اشخاص افشا را به نفع مردم می‌داند و هرنوع تند روی را مانع پیشرفت و موجب برانگیخته شدن حساسیت دیگران می‌داند او طرفدار مطالبات بیشتر نیست، تحمل وضعیت موجود را به نفع نیکپیان می‌داند. سفارش می‌کند، باید آهسته آهسته با احتیاط گام گذاشت و از هرتلاش با شرر و شور اجتناب شود. منتظر باید ماند که این مرد محافظه کار حتی متهم به همکاری با تکه دار شده است با همه این گرد و باد این مرد مرموز، با کدام قایق در دریا سیاست طوفانی سفر می‌کند و چه نقش را در سیاست بازی خواهد کرد.
تجربه دیروز مدعیان ریاست جمهوری این تصور را می‌دهد که نیکپیان دچار تعصب گروهی و درونی‌شان شده است و همه نیکپیان به کاندید مشخص رای نمی‌دهند و رای ایشان به مقدار باقی نمی‌ماند که سرنوشت ریاست جمهوری اثرگذار باشد. به هرحال این مردم در موقف باخت قرار دارند، چون نه توان اتحاد را دارند نه هم توان پذیرفتن دیگران را اما بر مردم عام صدمه می‌زنند.
اگر این مردم دور هم جمع شوند و از یک کاندید مشخص حمایت نمایند وزن چانه زنی و معامله سیاسی را بیشتر می‌سازند. در غیران این قوم را که بیش از شش دهه زیر یغ استعمار بوده سخت صدمه روحی می‌زنند و هیچ یک از این دسته‌ها در بازی سیاسی قدر و قیمت مناسب نخواهند داشت.
طوریکه در مطبوعات دیده می‌شود که با مدعیان ریاست جمهوری دید بازدید دارند و به خصوص برداران کرزی و زلمی خلیل زاد و غیره در بارشان پر رنگ است و هزاره‌ها از همه در این بازار آشفته برای فروش آرا سیاسی‌شان هستند، دیگران هم با هوشیاری از این فرصت استفاده می‌کنند تا احزاب و حلقات سیاسی هزاره را در شریک شدن سیاسی بی رمق و خانه نشین نمایند ولی تکه داران ما نیکپیان را جز لاینفک خود نمی‌دانند، چنین فضا را خلق می‌کنند؛ و تعدادی دیگری سیاسیون کشور درصدد بر انداختن انتخابات و تحکیم اقتدار از راه‌های غیر دموکراتیک است چون این کار افغانستان را در آستانه از هم پاشیدگی قرار می‌دهد که تحمل آن برای مردم افغانستان و نیروی بین المللی دشوار است هنوز هم محال است که پیش گویی کرد که نظام افغانستان به کجا کشانیده خواهد و کدام گزینه را انتخاب خواهند کرد به منظوری تعین و انتخاب رئیس جمهوری بعدی کشور ومردم افغانستان این را زمان جواب خواهد گفت و امیدوارم که مردم کپی هم درک جمعی خود را کسب نمایند و نظر به مقتضیات زمان دور هم جمع شوند و با تدبیرانه گام شانرا در مسیر سرنوشت مردم خود بردارند.