یکی از قوانین مهم در افغانستان که به توشیح رئیس جمهور کشور رسیده است، « مقررۀ استخدام اتباع خارجی» نام دارد. ماده ششم این مقرره تصریح می دارد که در صورت وجود کارگران داخلی، به کارگران افغانی در استخدام به کار اولویت داده می شود. اما واقعیت امر این است که کارگران خارجی بازار کار افغانستان را اشغال کرده اند و هزاران تن از شهروندان کشور های خارجی در کشور ما به کار هایی اشتغال دارند که کارگران افغانی از عهدۀ آن به خوبی می برآیند.
اگر به مؤسسات ساختمانی، گاردهای دفاتر خارجی و حتی هوتل ها و رستوران ها سری بزنید، با چهره های خارجی روبرو خواهید شد که به کار های فزیکی، پهره داری، سرویس غذا و امثال آن مشغول اند. کاری که افغان ها به گونۀ نیکوتری آن را می توانند انجام دهند.
مؤسسات خارجی نیز به اساس قانون کار افغانستان و مقررۀ استخدام اتباع خارجی، به دلیل این که در قلمرو افغانستان مشغول اند، تابع قوانین نافذ در این سرزمین اند، اما متأسفانه هزاران افریقایی، بنگله دیشی، پاکستانی، فلپینی، نیپالی و سایر کشور هایی که سطح تخصص و کارآیی شان در سطح افغان ها و یا حتی نازیل تر از افغان ها هستند، با اشتغال در بازار کار افغانستان، لقمه نان خانواده های بی بضاعت افغان را می ربایند.
به گونۀ مثال، با وجود بیکاری هزاران پسر و دختر تحصیل کردۀ افغان که اهریمن بیکاری و عدم اشتغال آنان را تحت فشار شبانه روزی قرار داده است آیا مناسب است که دختر و پسری از قارۀ افریقا و یا جنوب شرق آسیا در مؤسسات خارجی و داخلی مستقر در افغانستان به عنوان «بازار یاب» و «سکرتر» و «مترجم» و حتی مشاور حقوقی استخدام گردد.
افغان های دلاور و سختکوش و امین، می توانند به خوبی از عهدۀ وظایفی چون گارد امنیتی و کار های ساختمانی به در آیند، اما مؤسسات خارجی و برخی مؤسسات داخلی به دلایل بی بنیادی که نزد خود دارند، ترجیح می دهند حتی همچو کارها را به اتباع کشور هایی نظیر پاکستان، نیپال، فلپین و کشور های افریقایی محول سازند.
جا دارد حکومت افغانستان کمپنی های امنیتی را که موازی نیروهای امنیتی و دفاعی کشور برای خود جا پیدا کردند و اینک به اساس فرمان رئیس جمهور کشور امر انحلال آن صادر شده است، به امر استخدام اتباع خارجی در مؤسسات داخلی و خارجی توجه جدی مبذول داشته، آنانی که از قانون کار افغانستان و مقررۀ استخدام اتباع خارجی، سرپیچی می نمایند، تحت پیگرد قانونی قرار دهد.
کوکچه پرس