خانم مگدلینا موراس اهل لهستان و از مشاورین حقوق اطفال کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان است، چندی پیش کارگاه آموزشی را در کابل دایر نموده بود که چگونه از حقوق اطفال باید حمایت کرد وی می خواست که این کارگاه را برای فعالین جامعه مدنی در ولایات هم برگزار کند و بامیان اولین ولایتی بود که این کارگاه را برگزار کرد و امروز ختم آن بود.
ابزار کار این دادخواهی قوانین و پالیسی ها و تعهدات دولت افغانستان می باشد، وی با توجه به تجربه کشور خودش به جامعه مدنی خواب برده افغانستان توصیه می کند که باید از خواب برخیزد و با این ابزار از حقوق بشر دفاع و حمایت نماید.
پلان انکشافی هزاره “MDG”، استراتژی انکشاف ملی افغانستان “ANDS”، استراتژی های سکتوری وزارت خانه ها، پلان انکشافی ولایتی، پلان انکشافی ولسوالی ها و … از مهمترین اسنادی است که باید آنها را مطالعه کرد و دید کدام تعهدات اجرا شده، کدام نشده و چرا نشده؟ باید بر حکومت فشار وارد کرد که این تعهدات اش را اجرا نماید، این یک “حق” است و به این کار می گوید دادخواهی یا Advocacy .
اما اعضای جامعه مدنی فعال در این کارگاه اشتراک نامحسوسی داشتند، نمایندگان ریاست ها هم اکثر پیر و ناتوان بودند که فقط به فکر ناهار و … بودند و از پلان های فوق الذکر بویی نبرده بودند و شورای ولایتی هم اشتراک نداشت.
محترم بسم الله تابان به نمایندگی از ولایت، به طور مختصر پلان انکشافی سال ۱۳۸۹ ولایت بامیان را مرور کرد که اکثر پلان ها تطبیق نشده بود که به قول نامبرده بیشتر دونرها مقصر هستند تا ریاست های سکتوری و حکومت محلی!
محمد ظاهر نظری – زندگی در بامیان