استاد محمد ظاهر فایز فرزند حاجی عاشور در سال ۱۳۶۲ خورشیدی دریکی از روستاهای ولسوالی یکه اولنگ ولایت بامیان در یک خانواده فرهنگی چشم به جهان گشود ، دوران ابتدایی را در زادگاه خویش مکتب متوسطه زارین و ثانوی را در لیسه ده سرخ ولسوالی یکه اولنگ به پایان رسانید و بعد از فراغت مدت دوسال در مکتب رستم بعنوان معلم ایفای وظیفه نمود ودرسال ۱۳۸۱ از طریق امتحان کانکور شامل دیپارتمنت زبان وادبیات فارسی دری- پوهنحی ادبیات- پوهنتون کابل گردیده ودرسال ۱۳۸۴ فارغ گردید و درجریان تحصیل خویش، کورس کوتاه مدت حقوق بشر وژورنالیزم را که ازطرف کمسیون مستقل حقوق بشر افغانستان باهماهنگی پوهنحی های حقوق و ژورنالیزم در مدت دوالی سه ماه که برای ژورنالیستان افغان راه اندازی شده بود نیزسپری نموده وسرتیفکیت عالی را در درجه اول ازطرف ریاست کمیسیون مستقل حقوق بشرو پوهنتون کابل بدست آورد.
بعد ازینکه از پوهنتون کابل در سال ۱۳۸۴ به درجه ی دوم با اوسط مجموعی نمرات ۹۵% فارغ گردیده. در بهار همان سال عضو کادرعلمی پوهنتون بامیان در بخش زبان وادبیات فارسی دری – پوهنحی تعلیم وتربیه گردید ؛ تا ماه اسد سال ۱۳۸۶ مصروف تدریس بوده وبعدازآن از طریق امتحان رسمی وزارت تحصیلات عالی جمهوری اسلامی افغانستان درارتباط با جذب اسکالرشیب های دور ماستری جوانان افغان در پوهنتون های کشور هندوستان که به شکل رقابت آزاد دایر گردیده بود اشتراک و در پوهنتون لکنهوی ایالت اترپرادیش در رشته ادبیات موفق گردید و بر اساس علاقمندی مفرطی که به زبان وادبیات فارسی داشت در آن پوهنتون نیز ادبیات فارسی را انتخاب و نقدادبی را با توجه به ذوق و قریحه شاعری و توانایی های علمی که در راستای ادبیات داشت تحت راهنمایی پروفسور عارف ایوبی از استادان و منتقدین معاصرهندوستان اساس کارخود قرارداده و ازهمین رشته سند ماستری خودرا با بالاترین نمره در سطح همان پوهنتون بعنوان اول نمره عمومی پوهنتون مزبو ربا اوسط مجموعی نمرات% ۹۲ فارغ گردید و درحین فراغت با توجه به قاعده و اصول پوهنتون های هندوستان، کمیته توزیع مدالها برنده شدن هفت مدال طلا را به محمد ظاهر فایز اخبارنموده وتبریک گفت و با توجه به لایحه پوهنتون مذکور، که چند ماه بعد از فراغت طی یک محفل رسمی با اشتراک ریس جمهور، صدراعظم ، وزیر معارف وبرخی از وزرای ایالتی،در هرسال توزیع می گردد خواهان بقای ایشان د رمدت چهار الی پنج ماه دیگر در هندوستان گردید تا با مدالهای خویش یکجا به کشورش برگردد، فایزکه د رپوهنتون بامیان استاد بود نتوانست درین مدت طولانی بیکار فقط برای اخذ مدال در کشورهندوستان اقامت کند، خود با اهداف تدریس محصلان ارجمند شان در پوهنتون بامیان،درماه سرطان سال ۱۳۸۸ عازم افغانستان گردید و فعلا استاد برحال پوهنتون بامیان می باشد.
یک استاد دانشگاه بامیان با هفت مدال طلا از هندوستان برگشت.
وزارت تحصیلات عالی
mehdi daizangi
this is really appreciable, we are proud of professor faiz, God bless him, and i hope all of our nation get the key towards success,
mir hasan Australia
Mr Arife probably you dont knew:
your Achievement make all Hazara Students proud and each of you medal give us the the confident which we never experience before.
All we can say good on you
hamim
proud to be hazara and special thanks to our brother for his magnificent achievement
God bless him and all the Hazaras.