هزاره جات یا هزارستان؟

داکتر حفیظ الله شریعتی سحر

هزاره جات درست نیست | هزارستان درست است

چرا؟
بر اساس سیاق جمع بستن زبان عربی؛ نشانه جمع(ات) برای جمع مونث سالم می آید. مانند: مسلمات. اما عرب ها هر کجا به (ه) بیان حرکت در فارسی می رسیدند، آن را به (ات) جمع می بستند. فارسی زبان ها به ویژه فارسی زبان های خراسان بزرگ به تقلید از عرب ها هرکجا واژه ی فارسی با (ه) بیان حرکت یافته اند، آن را به (ات) جمع بسته اند

اما چون این جمع بستن ها نیکو نبودند، یک (ج) میانجی به آن اضافه کرده اند.(چه کار بیهوده ای).

سبزه + ات = سبزه ات (درست نیست) ج اضافه کردند، شد. سبزه جات.

خراسانیان این گونه جمع بستن را بیشتر برای گیاهان، سبزی ها و میوه ها به کار می بردند نه برای انسان ها و جای زندگی آنان، اگر هم باشد ناهنجار می نماید. اما در افغانستان چون مردمان این سرزمین از عرب ها هم عرب تر اند، مردم هزاره ها را که انسان اند، مانند: گیاهان، سبزی ها و میوه ها جمع بستند.

هزاره + ات = هزاره ات (درست نیست) ج اضافه کردند، شد. هزاره جات.

این کار بدون هیچ منطق دستوری زبان فارسی و زبان شناسی صورت گرفته است. پر روشن است که کاربرد آن نیز اشتباه است و نباید آن را برای مردم هزاره به کاربرد.

و اما هزارستان:هزاره نام فارسی شده ای ازره است. ازره نام مردمی است که در ازارستان زندگی می کنند.

بر سیاق جمع بستن زبان پارسی؛ هزاره چون نام مردم است(انسان) با ها جمع بسته می شود و می شود (هزاره ها)

جای که هزاره ها زندگی می کنند؛ می شود؛ هزارستان، با پسوند جای که همان (استان) باشد. نمونه های آن زیاد اند: تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان، افغانستان و…

(ه) در هزاره(ه) بیان بیان حرکت است، نشانه ای است از واج(-) پیش یا ضمه، چون در فارسی واج ها نوشته نمی شود، در پایان برخی نام ها برای نشان دادن(-) (ه) می آورند. در حقیقت بدون (ه) می شود: ازره یا هزار(ه) (-) روی (ر). این آوردن ها دستورمند اند. چنانچه در نامک و خانک پهلوی این سیاق سازی به کار رفته است و در پایان شده است (نامه و خانه).

اما مناطق مرکزی؛ بار سیاسی و مردم(هزاره) ستیزی دارد و بیشتر از طرف کسانی به کار برده می شود که از بردن نام هزارستان و هزاره ابا دارند. دوست ندارند زبان شان برگرد واژه هزاره و هزارستان بچرخد که خطرناک است و شرک آلود و بنیاد دین محمدی را می لرزاند.

اوغانی به من می گفت: هزارستان به کار بردن شرک است و وحدت ملی ما را به خطر می اندازد. گفتم: باکی نیست. شما سال ها به نام پشتونستان ما را با پاکستان در انداخته اید. آب از سر ما گذشته است. نترسید که