دانشگاه ها و مراکز تحصیلات عالی در افغانستان تنها نقطه ی اتکاء ملتی هست که بیش ازدوصدسال رنج تبعیض و بی عدالتی را کشیده و چهاردهه درآتش اشغال و جنگ سوخته است. ولی متاسفانه اکنون خلاف انتظار و تحلیل عدالت محورانه، پوهنتون ها که باید جای فهمیده ها و دانشمندان دلسوز وطن باشند نیز ازآفات تبعیض، بی عدالتی و قانون شکنی مصئون نمانده است که اعتراضات دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی کابل گواهی براین مدعا است. دانشجویانی که با تمام مشکلات فقر بایک جهان امید و انتظار به مراکز تحصیلات عالی می آیند و پوهنتون هارا بعنوان خانه دوم و اساتید آنجا را بعنوان پدران و مادران معنوی می بینند ولی صد متأسفانه خلاف انتطار معصومانه ی آنها در دانشگاه های کشور مخصوصاً دردانشکده علوم اجتماعی کابل چنین نیست.
فرزندان جوان افغانستان از مسئولین دانشگاه ها واز پدران ومادران معنوی شان انواع تبعیض، بی عدالتی، قانون شکنی و بی اخلاقی را مشاهده می کنند. اگر یک دانشجو و جوانی که دراوج فقر و شرایط سخت زندگی، کارد به استخوانش نرسد هرگز درشبهای سرد وبارانی و روز های سوزناک درهوای غلیظ کابل مظلومانه کنار جاده ها بعنوان اعتصاب غذایی نمی خوابند . دراین جا تعبیر معاونت محترم تحصیلات عالی جالب و قابل تامل است که بدون هیچ تحقیق و مطالعه ای، مظلومان را متهم به قانون شکنی، تنبلی وقوم گرایی کرده است ؟! درحالی که دانشجویان و والدین فقیر آنها فرزندان شان را برای ورود به سیاست های تباه کْن افغانستانی به دانشگاه نفرستاده است واین انرژی و احساس هم برای آنها نیست.این حرکت دانشجویان بیانگر اوج بی قانونی و بی عدالتی درنها د آموزشی مربوطه است. ما ضمن همدردی واعلام حمایت ازین همصنفان مان ازتمام مسئولان مربوط وکلا، علما ومتنفذین کشور صمیمانه تقا ضا داریم تا به فریاد فرزندان جوان شان رسیدگی کرده ونگذارند که جریان قانون شکنی وتعصب، حساس ترین نهاد علمی را آلوده کنند.
مسئولان ونهادهای مربوط بایدبدانند که:
۱. درصورت عدم رسیدگی به خواسته های قانونی دانشجویان، تمام مسئولیت حال وآینده ی متحصنان وخانواده های شان بدوش آن ها خواهند بود.
۲. اظهارات مسئولین وزارت تحصیلات وعدم توجه آن ها به دانشجویان شان دلیلی برقومی برخورد کردن این نهاد دولتی است.
۳. این بدیهی است که اگرحرکت های مدنی و منطقی برای احقاق حقوق وبرقراری عدالت جواب ندهد ومسئولین توجه نکنند، خودباعث شده است که مردم ودانشجویان از حربه های دیگری استفاده کنند.
ومن الله توفیق