معصومه ابتکار
کماکان انتظارات درعرضه‌ی عدم ناسیونالیسم از تغییر حکومت داری و آغاز حکومت جمهوری پیکرش رساتر در گراف افغانستان تا هفت سال قبل دیده می شد.
اما این گراف در دوران حکومت اشرف غنی احمدزی تقرب به صفر داده شد و جواب نامشخصی از این لیمت در انتظار حکومت است.
آقای اشرف غنی احمدزی که در آغاز حکومت اش اذهان عموم اقوام در انتظار مغز متفکر و یک فرد تحصیل کرده در عدم ناسیونالیسم چشم دوخته بود اما برعکس این انتظارات عرضه این حکومت چیزی دیگر برای این ملت بود.
از قدرت خود به گونه ای قومی سازی نظام و تحکیم نظام ناسیونالیسم استفاده کرد.
مشروعیت بخشیدن به آزادی آقای حکمتیار و دست بالا کردن بالای قومندانان که برای دفاع از حکومت در جهت تحکیم امنیت مردم خود ظهور کرده بود، بزرگترین خطا و سیاست جناب ایشان در حکومت داری بود.
کماکان رسماً با تعیینات حکومتی اش اعلان تبعیض علنی با اقوام دیگر را کرد.
علیرغم تشدید ناامنی شهرها، پیکر اردوی ملی و نیروهای امنیتی را شکست ضعف کامل نظام را در مقابل گروه‌های تروریستی طالبان… اعلان کرد.
اما حالا در پی امتیاز گیر حکومت ناسیونالیسم پشتونیزم کشور را تا لبه ای پرتگاه رهنمایی کرده است و امروز شکست کامل خود را در بهسود با نمایشنامه‌های رنگارنگ در فضایی رسانه‌ها نقاشی کرده است.
جنگ دولت با ملت در هیچ قانونی قابل توجیه و بخشش نیست.
اقوام افغانستان خواستار یک نظام همه شمول و عدم ناسیونالیسم می‌باشد و تحقق این نظام با رفتار قاطعانه دولت در مقابل کشور‌های دخیل در افغانستان امکان پذیر است نه تعصب بین اقوام افغانستان.
امروز علیپور در مقابل دولت در هیچ صورتی شکسته نخورده و نمی‌خورد در هر صورت بازنده این تعصبات حکومت است. چون کشور افغانستان یک کشور است که اقوام مختلف را در خود شامل شده است پس نظام ناسیونالیسم و قومی جوابگو نیست.