افغانستان پور
شیرخان فرنود، غریب بچه ای که در مهاجرت و خارج از کشور، بنا به کوشش و پشتکار خود، پول پیدا کرده بود. بعد از طالبان و رویکارآمدن وضع موجود، از این پول در عرصه بانکداری، برای توسعه اقتصادی کشور، سرمایه گذاری کرد.
تاسیس کابل بانک یک تجربه بزرگ بانکداری در افغانستان بود. کابل بانک، چندین پروژه اقتصادی را رویکار آورد. مشتریان بی شماری در این بانک پول پس انداز کردند. اعتماد مردم به بانکداری خصوصی در کشور اعتبار بخشید. کابل بانک، در چند سال آغازین، توسعه اقتصادی داشت. اما دیری نپاید که این وضع بهم زده شد.
در افغانستان، هنگامی می توان سرمایه گذاری کرد که مافیایی حکومتی در آن به نوعی شریک باشد. یا این مافیا را به اصطلاح خود شان حق داری کرد یا هم به طور مشخص شریک سرمایه کرد.
زیرا حکومت در افغانستان در گیرو چند گروه مشخص است که معامله قدرت و اقتصاد را در اختیار دارند. این گروه هرگز برای افغانستان فکر نمی کنند، فقط می خواهند که تمام منابع اقتصادی این کشور را به سرمایه شخصی و قابل انتقال شان تبدیل کنند.
همین که شیرخان فرنود اقدام به تاسیس کابل بانک کرد، دور او را مافیای حکومتی گرفته بودند. بنابراین امکان نداشت بدون حمایت و شراکت این مافیای حکومتی، این کار به راه بیفتد و به پیش برود. شاید شیرخان هم در آغاز فکر می کرد که شراکت این اشخاص مقتدر حکومتی، سبب حمایت از بانک و باعث امور بانکداری می شود. اما چنین نشد. همین که سرمایه بانک به اندازه کافی فزونی یافت، شریک های حکومتی قدرتمند شیرخان، در پی استفاده از سرمایه پولی (پول پس انداز مردم) برآمدند.
شریک های حکومتی شیرخان از آغاز این شراکت منظور سو استفاده را از پول بانک داشتند که در آن موقع شیرخان، منظور ایشان را نمی دانست. هنگامی که شیرخان، منظور شریک هایش درک کرد، دیگر نمی توانست برای جلوگیری این سو استفاده، کاری انجام دهد. زیرا شریک های شیرخان به اندازهای قدرتمند بودند که هر گونه اقدام در برابر آنها برای شیرخان خطر مرگ را در قبال داشت.
محمود کرزی برادر حامد کرزی قدرتمند ترین شریک مافیایی شیرخان بود. با برنامه های از قبل تعیین شده دست و پای شیرخان را برای مدیریت کابلبانک بسته بود. از پول کابل بانک، محمود کرزی فابریکه سمنت را در بغلان خرید. در خارج از کشور به خصوص دوبی، بلند منزل ها خریداری. محمود کرزی با این سرمایه گذاری ها پول بانک را که پول مردم بود، به حساب شخصی خود انتقال داد. در دوره انتخابات ریاست جمهوری پر تقلب همین دور، بیش ترین سو استفاده پولی را کرزی و برادران اش از کابل بانک کردند. این همه باعث شد تا کبلبانک ورشکست شود. محمود کرزی از ورشکستی کابل بانک، منظور داشت. این منظور تصرف کامل بانک توسط محمود کرزی بود که چنین هم شد.
شیرخان فرنود، این همه سو استفاده را می دید اما نمی توانست از این همه سو استفاده جلوگیری کند. زیرا شریک هایش به خصوص محمود کرزی بی اندازه قدرتمند بود. شیرخان فرنود که از خارج کشور آمده بود، از هیچ پایگاهی در افغانستان برخوردار نبود که بتواند از آن موقعیت و پایگاه خود در برابر محمود کرزی به عنوان فشار استفاده کند تا محمود کرزی از سو استفاده دست بردارد. سو استفاده محمود کرزی از سرمایه کابلبانک به حدی رسیده بود که برای رسیدن به منظور نهایی خود، یعنی حذف شیرخان و تصرف بانک، او این سو استفاده هایش را به نام و آدرس شیرخان انجام می داد. شیرخان هم چارهای نداشت زیرا دیگر گیروگان شریک قدرتمندش شده بود.
شیرخان کاری که می توانست رسانه ای کردن ورشکست شدن کابل بانک بود. در غیر آن تمام سو استفاده ها را محمود کرزی طوری عیار کرده بود که پاسخ گوی آن شیرخان باشد. شیرخان آینده اش را کاملا در خطر می دید. بنابراین، شیرخان ورشکست شدن کابلبانک را به طور مخفی در اختیار رسانه ها قرار داد. این تنها کاری بود که می توانست برای حفظ سرمایه ملت و حفظ زندگی خود انجام بدهد.
سرانجام گویا امنیت، شیرخان فرنود را گرفتار کرده است. امروز، هیچ رسانه و هیچ کسی از سرنوشت شیرخان اطلاع ندارد که شیرخان در قید و بند کیست. شیرخان بی آنکه بداند با افعی شریک شده بود و نتیجه شراکت با افعی چنین عاقبتی برای شیرخان داشت.
محمود خان کرزی با سو استفاده از پول پس انداز ملت، بانک را تصرف کرد و با استفاده از قدرت و جباریت، شریک اش شیرخان را (صاحب اصلی بانک) حذف کرد.
شیرخان، قربانی شراکت با مافیایی حکومتی شد.
منبع: کابل پرس | افغانستان پرس
شبکه ی سرتاسری مردم هزاره